Een nieuw jaar betekent vaak terugblikken en vooruitkijken naar… Dat heb ik dan maar gedaan. Zowel zakelijk als privé zijn er hoogtepunten en dieptepunten geweest. Met als zwaartepunt het laatste half jaar.

Maar laten we bij het begin beginnen. Lol Media begint vorm te krijgen. Met een grote vaste opdrachtgever en enkele kleine afnemers kan ik zeggen dat Lol Media op het goede spoor zit. Alles wat op mijn pad komt vind ik leuk. Kranten maken, advertorials schrijven, fotografie, social media bijhouden, persberichten schrijven en het upgraden van websites. Het kan allemaal niet op.

Ook privé gaat alles als een speer. Mijn zoontje doet het goed op school, mijn ouders leven hun eigen leven, ik doe leuke dingen met vrienden en af en toe maak ik zelfs een uitstapje. Ik koop een stacaravan (en ga er vervolgens 6 weekenden naartoe om te verbouwen en klussen) ik laat een mooi zonnescherm plaatsen bij mijn huis en ik heb ervoor gezorgd dat mijn woning in de zomervakantie verhuurd wordt aan toeristen. Het leven lacht mij toe.

Totdat de man met de hamer komt. Blijkbaar ben ik niet te stoppen, dat moet het universum voor mij doen. En dat deed het. Twee dagen voordat ik met vakantie zou gaan naar Griekenland, kreeg ik ontzettende buikpijn. Ik had het niet meer. Na een nacht doorgemodderd te hebben, toch maar besloten om naar het ziekenhuis te gaan. Ik was met mijn moeder en zoontje op de camping (in mijn nieuwe stacaravan) dus moest naar een ander ziekenhuis dan in mijn vertrouwde regio. Nadat ik bij de dokterspost in Ede kwam, werd ik doorverwezen naar spoedeisende hulp. Daar kreeg ik een infuus en morfinepillen. Wat een verwennerij! Toen kwam de domper. Ik mocht niet naar huis, en al helemaal niet op vakantie. Het drong nog niet helemaal tot me door, totdat ik telefonisch mijn vakantie cancelde.

Na een aantal onderzoeken bleek dat ik een ontsteking had aan mijn maagwand. Een oorzaak kon stress zijn. Met rust, pillen en gezonde voeding zou ik er weer snel bovenop komen. Een lichtje ging branden. Had ik toch teveel hooi op mijn vork genomen?

Vanaf dat moment gaat het bergafwaarts. De drukte bij mijn grootste afnemer neemt toe. Daarnaast is er sprake van stress. Wel of geen overname, wel of geen verhuizing, wel of geen baan meer?

Ook privé is er van alles aan de hand, met als dieptepunt de ziekte van mijn vader. De artsen hebben kanker geconstateerd en gelijk ook een agressieve vorm. Een maand lang zijn we wekelijks in het ziekenhuis voor onderzoeken, echo’s en puncties. Maar er is licht in de duisternis. Uiteindelijk blijkt het mee te vallen. Hij heeft slechts een milde vorm van kanker die met injecties kan worden geremd. Zijn leven kan gerekt worden met jaren! Wat een fijn vooruitzicht. Maar het blijft toch kanker, dus je blijft voorzichtig.

De kogel is eindelijk door de kerk. Eind december geeft mijn grootste afnemer aan dat de editie die ik verzorg (Haarlems Nieuwsblad) vanaf 1 januari niet meer door hen gemaakt zal worden. Een andere uitgeverij neemt de editie over. Onder het mom van samenwerking, zal de krant in een ander jasje gestoken worden, krijgt het een andere naam en wordt de redactie door anderen verzorgd. Kortom, voor mij houdt het op.

Een domper dus vlak voor de feestdagen. Ik heb mijn laatste editie op 30 december afgerond, mijn spullen gepakt en afscheid genomen van collega’s. Geen lekker begin van 2020.

Maar ik laat de moed niet zakken!

Met een mooi project als GP-rentahome, de Formule 1 krant, en het lanceren van een nieuw project genaamd ingedachten.nl kijk ik uit naar dit nieuwe jaar.

Ik ga er wat moois van maken. U ook?